Week #3

Wat is Engeland toch een rare plek. Het "normale" volk kijken mensen in een rolstoel niet eens aan. Maar daarentegen houden ze wel van tanspray's, extensions en al die lelijkheid die er bij vastkleeft.

Persoonlijk kijk ik liever na een persoon in een rolstoel die daadwerkelijk iets te vertellen heeft dan iemand die een masker op een masker op een masker heeft...

Ach - andere cultuur, andere mensen.

Ik verblijf eigenlijk best op een vreemde plek. Dichtbij mij is een pub genaamd King William IV en daarover werd me vertelt dat er gedeeltes van de serie "The only way is Essex" is opgenomen. Voor wie die niet weet wat het is: Het is een tv-show net zoals Oh Oh Cherso maar dan extremer, dommer en idioter.

"Nog dommer zal je denken, ja echt - nog dommer"

Voor de rest heb ik verschillende uitstappen gehad en vorige week hadden we een jeugdweek in de lodge waar ik verblijf. Ik ben op trips geweest naar Brighton wat vastzit aan een prachtige pier en genoemd word als een homo-ontmoetingsplek. (En nee, ik ben daar achtergekomen doordat een vrouw me dat vertelde...) Ik heb me zeer goed geamuseerd vorige week met sommige gasten hier.

Een van die gasten was Kevin. Ik zat met hem in de bus naar Brighton toe en hij zat de hele busreis al in zijn rolstoel. Half-slapend hoorde ik hem opeens zeggen "Where is my weelchair?" Ik keek op en raakte zijn rolstoel aan en hij was echt verbaasd dat hij in zijn rolstoel zat... hij had dus echt het gevoel dat hij zijn rolstoel kwijt was in de bus.... ik heb me kapotgelachen.

Ik zal proberen om wat foto's van de huizen hier te maken als ik daar de tijd voor heb, elk huis hier zit over 1 miljoen heen en dan zit ik op een plek waar mensen eigenlijk vrij weinig hebben.. Zoals ik al eerder zei; ik zit op een vreemde plek.

Ik werk hier trouwens met ex-criminelen (en dan geen drugsdealers al-hoewel die er hier ook zijn..) Maar ex-criminelen die mensen hebben beroofd, neergestoken en zulke dingen. Gelukkig maken ze hier er iets van en heb ik een slot op me deur.

Ik ga veel om met een van de gasten die leefde in gevaarlijkste buurt van Engeland. Hij vertelde me over dat hij mensen heeft beroofd zonder één daarvan echt daadwerkelijk kwaad te doen en dat ze meestal direct al het geld en waardevolle spullen afgaven en dat hij daarna wegliep om zijn brood, eten en zijn wiet te kopen. Best vreemd als je mijn leventje vergelijkt.

Deze week is het een andere week, er zijn heel veel oudere mensen die veel hulp nodig hebben en gelukkig kan ik die hulp makkelijk bieden. Plus mijn uren zijn veranderd in 8 uur per dag i.p.v. 12-14, wat dingen ook makkelijker maakt.

Anyway lovely people,

Groetjes vanuit Engeland.



*samenvatting*
Ik heb verschillende uitstappen gehad en vorige week hadden we een jeugdweek in de lodge waar ik verblijf. Ik ben op trips geweest naar Brighton wat vastzit aan een prachtige pier en genoemd word als een homo-ontmoetingsplek. (En nee, ik ben daar achtergekomen doordat een vrouw me dat vertelde...) Ik heb me zeer goed geamuseerd vorige week met sommige gasten hier.